IP Camera Control with Android

IP Camera Control with Android
( ควบคุม กล้อง วงจรปิด ด้วย Android )



-->




Use with Foscam FI8918W Wireless IP Camera
The Foscam FI8918W Wireless IP Camera features high quality video and audio, pan/tilt, remote internet viewing, motion detection, night-vision as well as a built in network video recording system. In addition, it is smartphone compatible (Iphone, Android & Blackberry) as well as viewable over the internet network using the standard Safari browser (no app necessary). The camera functions well as an Iphone baby monitor or as part of a home or office security system with remote internet monitoring ability.

Model	FI8918W
Resolution	No
Color	Black
Image Sensor	1/4" Color CMOS Sesor
Display Resolution	640x480 Pixels (300k Pixels)
Lens	f: 3.6mm, F:2.4 (IR Lens)
Mini Lumination	0.5Lux
Lens Type	Glass Lens
Viewing Angle	67 Degree
Input	Built-In Microphone
Output	Built-In Speaker
Audio Compression	ADPCM
Image Compression	MJPEG
Image Frame Rate	15fps(VGA), 30fps (QVGA)
Flip Mirror Images	Verical / Horizontal
Light Frequency	50Hz, 60Hz or Outdoor
Video Parameters	Brightness, Contrast
Ethernet	One 10/100 MBPS RJ - 45
Wireless Standards	IEEE 802.11 b/g
Data Rate	802.11 b/g: 11 MBPS (max), 802.11g: 54MBPS (max)
Wireless Security	WEP & WPA WPA2 Encryption
Pan/Tilt Angle	Horizontal: 300°ree; & Vertical: 120°ree
Infrared Light	11 IR, LEDs, Night visibility upto 8 meters
Gross Weight	768g (Color box size: 200x124x189mm)
Net Weight	418g (Accessories Included)
Storage Temperature	-10°ree ~ 60°ree (14°ree F ~ 140°ree F)
Storage Humidity	0% - 90% non-condensing
CPU	2.0GHZ or above (suggested 3.0 GHZ)
Memory Size	256 MB or above (suggested 1.0 GB)
Display Card	64M or Above
Supported OS	Microsoft Windows 2000 / XP / Vista / 7 / Mac
Browser	IE 6.0, IE 7.0, Firefox, Safari (no sound), and other standard browser
Certification	CE, FCC
Warranty	Limited 1-year warranty

รับเขียนโปรแกรม Android Application และสอนการเขียนโปรแกรม สอน online ได้
อดุลย์ 081-6452400  e-mail fongwe_a@hotmail.com

more info about Android Development

http://androiddevelopersthai.blogspot.com/

Android example code 

http://androidcodeexample.blogspot.com/

Android Magnetic Fields Sensor Detection App.

Android Magnetic Fields Sensor Detection App.

 We've test Magnetic Fields Sensor for Android Mobile phone.( LG Optimus One P500 )

public class

GeomagneticField

extends Object

java.lang.Object
↳	android.hardware.GeomagneticField

Class Overview

This class is used to estimated estimate magnetic field at a given point on Earth, and in particular, to compute the magnetic declination from true north.
This uses the World Magnetic Model produced by the United States National Geospatial-Intelligence Agency. More details about the model can be found at http://www.ngdc.noaa.gov/geomag/WMM/DoDWMM.shtml. This class currently uses WMM-2010 which is valid until 2015, but should produce acceptable results for several years after that. Future versions of Android may use a newer version of the model.

Summary

Public Constructors
	GeomagneticField(float gdLatitudeDeg, float gdLongitudeDeg, float altitudeMeters, long timeMillis) Estimate the magnetic field at a given point and time.

Public Methods
float	getDeclination()
float	getFieldStrength()
float	getHorizontalStrength()
float	getInclination()
float	getX()
float	getY()
float	getZ()

[Expand] Inherited Methods
From class java.lang.Object more info about Android Development http://androiddevelopersthai.blogspot.com/

Overview Java Programming for Android #2

Overview Java Programming for Android #2

ตัวดำเนินการ (Operator)

Ø นิพจน์ภาษาจาวาอาจจะประกอบด้วยข้อมูลค่าคงที่ ตัวแปร หรือค่าคงที่ต่างๆ โดยจะมีตัวดำเนินการต่างๆ ไว้เพื่อคำนวณหาผลลัพธ์ที่เป็นชนิดข้อมูลต่างๆ

Ø ตัวดำเนินการในภาษาจาวาแบ่งออกเป็น 4 ประเภทคือ

·       ตัวดำเนินการทางคณิตศาสตร์ (Arithmetic Operator)

·       ตัวดำเนินการแบบสัมพันธ์ (Relational Operator)

·       ตัวดำเนินการทางตรรกศาสตร์ (Logical Operator)

·       ตัวดำเนินการแบบบิต (Bitwise Operator)

ตัวดำเนินการทางคณิตศาสตร์

ตัวดำเนินการเพิ่มค่าและลดค่า

Ø ตัวดำเนินการเพื่อบวกค่าทีละ 1 หรือลดค่าทีล่ะ 1

Ø เครื่องหมาย ++หรือ –

Ø ตัวอย่าง

·       X++  คือ  x = x+1

·       ++x  คือ x = x+1

·       X- - คือ x = x-1

Ø ถ้าวางเครื่องหมายไว้ข้างหน้า โปรแกรมจะคำนวณค่าก่อนแล้วจึงทำคำสั่ง

Ø ถ้าเครื่องหมายไว้ข้างหลัง โปรแกรมจะคำนวณค่าหลังจากทำคำสั่ง

การแปลงชนิดข้อมูล

Ø ในกรณีที่ตัวถูกดำเนินการทั้งสองมีชนิดข้อมูลที่ต่างกัน ภาษาจาวาจะมีหลักการแปลงชนิดข้อมูล (type conversion) ดังนี้

-                   ถ้าตัวถูกกดำเนินการตัวหนึ่งมีชนิดข้อมูลเป็น double ตัวถูกดำเนินการอีกตัวหนึ่งจะถูกแปลงให้มีชนิดข้อมูลเป็น double โดยอัตโนมัติ

-                   ถ้าตัวถูกดำเนินการทั้งสองไม่ได้มีชนิดจ้อมูลเป็น double แต่มีตัวถูกดำเนินการตัวหนึ่งที่มีชนิดข้อมูลเป็น long ตัวถูกดำเนินการอีกตัวหนึ่งจะถูกแปลงให้มีชนิดข้อมูลเป็น float โดยอัตโนมัติ

-                   ถ้าตัวถูกดำเนินการทั้งสองไม่ได้มีชนิดข้อมูลเป็น double หรือ float แต่มีตัวถูกดำเนินการตัวหนึ่งที่มีชนิดข้อมูลเป็น long ตัวถูกดำเนินการอีกตัวหนึ่งจะถูกแปลงให้มีชนิดข้อมูลเป็น long โดยอัตโนมัติ

การแปลงชนิดข้อมูล

Ø ตัวถูกดำเนินการ  2 ค่าตัวแปร จะแปลงให้มีชนิดข้อมูลเป็น int

Ø ตัวอย่าง

Byte b1,b2,b3;

b1 = 2;

b2 = 4;

b3 = b1+b2;         //illega1

-คำสั่งที่กำหนดค่า b3 ไม่ถูกต้องเนื่องจาก b1+b2 จะให้ค่าข้อมูลที่มีชนิดข้อมูลเป็น int

Ø การแปลงชนิดข้อมูลมีสองรูปแบบคือ

-                   การแปลงข้อมูลที่กว้างขึ้น (widening conversion) คือการแปลงจากชนิดข้อมูลที่มีขนาดเล็กกว่าไปเป็นชนิดข้อมูลที่มีขนาดใหญ่กว่า

-                   การแปลงข้อมูลที่แคบลง (narrowing conversion) คือการแปลงจากชนิดข้อมูลที่มีขนาดใหญ่กว่าไปเป็นชนิดข้อมูลที่มีขนาดเล็กลง ซึ่งอาจมีผลให้เสียความละเอียดของข้อมูลบางส่วนไป

หลักการการแปลงชนิดข้อมูล

Ø ชนิดข้อมูลตัวเลขจำนวนเต็มสามารถแปลงให้เป็นชนิดข้อมูลตัวเลขทศนิยมได้

Ø ชนิดข้อมูล float สามารถแปลงให้เป็นชนิดข้อมูล double ได้

Ø ชนิดข้อมูลตัวเลขจำนวนเต็มมีขนาดเรียงกันจากน้อยไปหามากดังนี้

                byte > short > int > long

Ø ชนิดข้อมูล char สามารถแปลงให้เป็นชนิดข้อมูล int ได้

Ø ชนิดข้อมูล Boolean จะไม่มีค่าความสัมพันธ์กับชนิดข้อมูลแบบพื้นฐานอื่น ๆ

                byte > short,char > int > long > float > double

     ตัวอย่างของการแปลงชนิดข้อมูล 

      ภาษาจาวาจะปรับชนิดข้อมูลให้อัตโนมัติ ในกรณีต่อไปนี้

Ø กำหนดค่าชนิดข้อมูลที่เล็กกว่าให้กับตัวแปรชนิดข้อมูลที่ใหญ่กว่าอาทิ เช่น

·       int I  =  4 ;

·       long  =  i ;

นิพจน์ i จะถูกปรับชนิดข้อมูลจาก int ให้เป็น long โดยอัตโนมัติ

Ø ตัวอย่างที่ไม่ถูกต้อง

int amont  =  123L ;                         //illegal

float  f  =  4.0 ;                                  //illegal

Typecasting

Ø เราสามารถแปลงชนิดข้อมูลขนาดใหญ่ ให้เป็นชนิดข้อมูลที่เล็กกว่าได้ โดยวิธีการที่เรียกว่า

Typecasting

Ø รูปแบบคำสั่ง

( target_type) expression ;

Ø จะทำให้โปรแกรมสามารถคอมไพล์ผ่านได้

Ø บางกรณีอาจทำให้ข้อมูลบางส่วนสูญหายไป

ตัวอย่าง Typecasting

Ø ตัวอย่าง

Int amount  =  (int) 3.0 ;

·       แปลงนิพจน์ที่มีค่า 3.0 ข้อมูลชนิด double ให้เป็นชนิด int

Ø ตัวอย่างที่มีการตัดข้อมูลออก

int x ;

        double  y  = 1.25 ;

        x = (int)  y ;

ชนิดข้อมูลแบบอ้างอิง

Ø ชนิดข้อมูลแบบอ้างอิงคือออปเจ็คในภาษาจาวา โดยแบ่งออกเป็นสองแบบ คือ

·       ชนิดข้อมูลที่เป็นคลาส

·       ชนิดข้อมูลที่เป็นอะเรย์

Ø ชนิดข้อมูลแบบอ้างอิงจะมีวิธีการเก็บข้อมูลในหน่วยความจำทีแตกต่างจากการเก็บข้อมูลของชนิดข้อมูลแบบพื้นฐานอาทิเช่น คำสั่ง

คลาส  String

Ø String เป็นคลาสที่กำหนดไว้ใน Java API ตัวแปรที่มีชนิดข้อมูลเป็น Sting ก็คือออปเจ็คชนิดหนึ่ง ซึ่ง String ก็คือออปเจ็คชนิดหนึ่ง ซึ่ง String มีข้อแตกต่างจากออปเจ็คทั่วๆไป ดังนี้

·       String เป็นออปเจ็คที่มีค่าคงที่ข้อมูลซึ่งก็คือข้อความใดๆที่อยู่ภายในเครื่องหมาย double quote (“  ”) ตัวอย่างที่เช่น

“ This  is  a java course ”

·       String เป็นออปเจ็คที่สามารถสร้างหรือกำหนดค่าได้โดยไม่จำเป็นต้องใช้คำสั่ง  new ตัวอย่างเช่น เราสามารถใช้คำสั่ง

String  s  =  “ Thana” ;

·       โดยไม่จำเป็นที่จะต้องใช้คำสั่ง

String  s  =  new  String (“ Thana”) ;

ตัวอย่างโปรแกรม

Public class StringDemo {

                Public static void main(String args[]){

                                String s1 = “Thana”;

                                String s2 = “Thana”;

                                String s3 = new String(“Thana”);

}

}

คำอธิบายโปรแกรม

Ø กรณีที่ไม่ใช้คำสั่ง new ภาษาจาวาจะพิจารณาจาก String Pool ว่ามีข้อความเดิมอยู่หรือไม่

Ø กรณีที่ใช้คำสั่ง new ภาษาจาวาจะสร้างข้อความใหม่และจองเนื้อที่ในหน่วยความจำเสมอ

ตัวดำเนินการที่ใช้กับข้อมูลชนิด String

Ø    String เป็นออปเจ็คที่มีตัวดำเนินการที่ใช้ในการเชื่อมข้อมความสองข้อความเข้าด้วยกันโดยใช้เครื่องหมาย + อาทิเช่น

String s1 = “Hello” + “ World”;

Ø    ตัวดำเนินการในการเชื่อมข้อความสามารถใช้เชื่อมข้อมูลชนิด String กับตัวถูกดำเนินการที่เป็นชนิดข้อมูลอื่น ๆ ภาษาจาวาจะแปลงชนิดข้อมูลดังกล่าวให้เป็นชนิด String โดยอัตโนมัติอาทิเช่น คำสั่ง

String s1 = “This”;

String s2 = s1 + “ is a test ”;

String s3 = s1+4;

การเรียกใช้ เมธอด ของ Class String

charAt(index)      อ่านตัวอักขระจากสตริง โดย index คือลำดับตัวที่จะอ่าน ตัวแรกเริ่มที่ 0

length( )                หาความยาวของสตริง โดยส่งค่ากลับเป็นจำนวนเต็ม

toLowerCase( )   เปลี่ยนอักขระในสตริง ให้เป็น ตัวพิมพ์เล็ก

toUpperCase( )   เปลี่ยนอักขระในสตริง ให้เป็นตัวพิมพ์ใหญ่

เพิ่มเติม http://developer.android.com/reference/java/lang/String.html

ตัวอย่างการเรียกใช้ เมธอด ของ Class String

int  stringSize;                                    // ประกาศตัวแปร

String name = “Android”;               // กำหนดค่าตัวแปร

stringSize = name.length( );           //ใช้เมธอด length

รับเขียนโปรแกรม Android Application และสอนการเขียนโปรแกรม สอน online ได้
อดุลย์ 081-6452400  e-mail fongwe_a@hotmail.com

Overview Java Programming for Android

Video บันทึก JAVA for Android Course แบบ Online



-->

Overview Java Programming for Android 

พื้นฐานโปรแกรมภาษาจาวา

(Overview of Java Programming Language)

วัตถุประสงค์

แนะนำสัญลักษณ์และคำต่างๆ ที่ใช้ในภาษาจาวา

แนะนำข้อมูลค่าคงที่และชนิดข้อมูลแบบพื้นฐานที่ใช้ในภาษาจาวา

แนะนำการประกาศและคำสั่งกำหนดค่าตัวแปร

แนะนำตัวดำเนินการประเภทต่างๆ

อธิบายการแปลงชนิดข้อมูล

แนะนำชนิดข้อมูลแบบอ้างอิง

แนะนำคำสั่งที่ใช้ในการรับข้อมูลและคำสั่งที่ใช้ในการแสดงผล

ไวยากรณ์ภาษาจาวา (Java)

คำหรือข้อความที่สามารถเขียนในโปรแกรมภาษาจาวาจะต้องเป็นคำหรือข้อความในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งของประเภทต่างๆ เหล่านี้

คอมเม็นต์ (Comment)

Identifier

คีย์เวิร์ด (Keywords)

สัญลักษณ์แยกคำ (Separators)

ช่องว่าง (Whitespace)

ข้อมูลค่าคงที่ (Literals)

คอมเม็นต์

คอมเม็นต์คือข้อความที่แทรกอยู่ในโปรแกรม

คอมเม็นต์เขียนไว้เพื่อ

อธิบายโปรแกรม

ให้ผู้อ่านเข้าใจโปรแกรมง่ายยิ่งขึ้น

ช่วยทำให้การแก้ไขและปรับปรุงโปรแกรมเป็นไปได้ง่ายขึ้น

ภาษาจาวากำหนดรูปแบบของการเขียนคอมเม็นต์ไส้สามรูปแบบดังนี้

// This is a comment

คอมเม็นต์สำหรับบรรทัดเดียว

/* This is also a comment */

คอมเม็นต์สำหรับข้อความตั้งแต่หนึ่งบรรทัดขึ้นไป

/** This is a comment  for documentation */

คอมเม็นต์สำหรับข้อความที่ต้องการสร้างเป็นไฟล์เอกสารที่เป็นไฟล์ประเภท HTML

ตัวอย่างโปรแกรม

/* This program is to show

How to write comments  */

 

Identifier

Identifier คือชื่อที่ตั้งขึ้นในภาษาจาวา ซึ่งอาจเป็นชื่อของคลาส ชื่อของตัวแปร หรือชื่อของเมธอด

Identifier จะต้องเป็นไปตามกฎการตั้งชื่อดังนี้

                Identifier จะต้องขึ้นต้นด้วยอักขระ A-Z, a-z, _หรือ $ เท่านั้น

                Identifier ที่ประกอบไปด้วยตัวอักขระมากกว่าหนึ่งตัว ตัวอักขระหลังจากตัวแรกนั้นจะต้องเป็นตัวอักขระข้างต้น หรือเป็นตัวเลข 0 ถึง 9 เท่านั้น

                Identifier จะต้องไม่ตรงกับคีย์เวิร์ด

Identifier ในภาษาขาวาเป็น case sensitive ทำให้ myVariable แตกต่างจาก MyVariable

ตัวอย่างของ Identifier

ถูกต้อง                                                   ไม่ถูกต้อง

MyVariable                                          My Variable

_MyVariable                                       9pns

$x                                                           a+c

This_is_also_a_variable                   Hello’World

                                                                Public

หลักการตั้งชื่อที่ปฏิบัติกันโดยทั่วไป

การตั้งชื่อของคลาส

                จะขึ้นต้นด้วยตัวอักษรพิมพ์ใหญ่แล้วตามด้วยตัวอักษรพิมพ์เล็กหรือตัวเลข โดยจะใช้ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่เฉพาะอักษรนำของแค่ละคำที่ตามมาในชื่อ

ควรเป็นคำนาน

ตัวอย่างเช่น Sample, HelloWorld, Student หรือ GruduateStudent เป็นต้น

การตั้งชื่อของตัวแปร

                จะขึ้นด้วยตัวอักษรพิมพ์เล็ก โดยจะใช้ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่เฉพาะอักษรนำของแต่ละคำที่ตามมาในชื่อ

                ควรเป็นคำนามหรือเป็นชื่อสั้นๆ

                ตัวอย่างเช่น x, I, name, id หรือ gpa เป็นต้น

การตั้งชื่อเมธอด

                จะใช้หลักการเดียวกับการตั้งชื่อตัวแปร แต่ควรเป็นคำกริยา

                ตัวอย่างเช่น getName, setName หรือ showDetails เป็นต้น

การตั้งชื่อค่าคงที่

                จะใช้ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่ทั่งหมด และจะแยกคำโดยใช้เครื่องหมาย _(underscore)

                ควรเป็นคำนาม

                ตัวอย่างเช่น MIN_GPA เป็นต้น

คีย์เวิร์ด

คีย์เวิร์ดคือชื่อที่มีความหมายพิเศษในภาษาจาวา

คีย์เวิร์ดทุกตัวจะเป็นตัวอักษรตัวพิมพ์เล็ก

คีย์เวิร์ด goto และ const

                เป็นคีย์เวิร์ดที่ไม่ได้ตรงกับคำสั่งใดในภาษาจาวา

คำว่า true และ false

                ไม่ได้เป็นคีย์เวิร์ดในภาษาจาวา แต่จะเป็นข้อมูลค่าคงที่ชนิดตรรกะ

คำว่า null

                ไม่ได้เป็นคีย์เวิร์ดในภาษาจาวา แต่จะเป็นข้อมูลค่าคงที่ของตัวแปรที่มีชนิดข้อมูลเป็นประเภทอ้างอิง

คีย์เวิร์ดที่ใช้ในภาษาจาวา

ข้อมูลค่าคงที่

ข้อมูลค่าคงที่คือคำที่ใช้แสดงข้อมูลที่เป็นตัวเลข ตัวอักขระ ข้อความ หรือค่าทางตรรกะ

ข้อมูลค่าคงที่แบ่งออกเป็น 5 ประเภทดังนี้

                ตรรกะ (boolean)

ตัวอักขระ (character)

ตัวเลขจำนวนเต็ม (integral)

ตัวเลขทศนิยม (floating point)

ข้อความ (string)

ชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน

ชนิดข้อมูลในภาษาจาวาแบ่งออกเป็นสองประเภทใหญ่ๆ คือ

                ชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน

                ชนิดข้อมูลแบบอ้างอิง

ชนิดข้อมูลแบบพื้นฐานแบ่งออกเป็น 4 ประเภทดังนี้

                ชนิดข้อมูลตรรกะ (Logical) คือชนิด boolean

ชนิดข้อมูลอักขระ (Textual) คือชนิด char

ชนิดข้อมูลตัวเลขจำนวนเต็ม (Integral) คือชนิด byte, short, int และlong

ชนิดข้อมูลตัวเลขทศนิยม (Floating point) คือชนิด float และ double

ข้อมูลชนิดตรรกะ

Ø ข้อมูลชนิดตรรกะมีข้อมูลค่าคงที่อยู่ 2 ค่าคือ

·       True และ false

Ø ตัวอย่างเช่น คำสั่ง

·       Boolean flag = true ;

เป็นการกำหนดตัวแปรที่ชื่อว่า flag ให้มีชนิดข้อมูลเป็น Boolean โดยกำหนดให้มีค่าเป็น true

                ข้อมูลชนิดตัวอักขระ

Ø ข้อมูลชนิดตัวอักขระใช้เพื่อแสดงตัวอักขระหนึ่งตัว ซึ่งถูกเก็บอยู่ในรูปของมาตรฐาน Unicode ขนาด 16 บิต

Ø โดยจะมีค่าตั้งแต่ ‘\u0000’ถึง ‘\uFFFF’

Ø ตัวอย่างเช่น คำสั่ง

·       Char letter = ‘\u0041’

เป็นการประกาศตัวแปรที่ชื่อว่า letter ให้เป็นข้อมูลชนิด char โดยมีค่าเป็น \u0041 ซึ่งมีค่าเท่ากับตัวอักษร A

Ø ตัวอย่างเช่น คำสั่ง

·       Char letter = ‘\A’

เป็นการประกาศตัวแปรที่ชื่อว่า letter ให้เป็นข้อมูลชนิด char โดยมีค่าเป็น  A เช่นเดียวกับคำสั่งก่อนหน้านี้

ข้อมูลชนิดตัวเลขตัวเต็ม

Ø มีชนิดข้อมูลพื้นฐาน 4 ชนิดคือ

·       Byte, short , int , long

Ø โดยทั่วไปข้อมูลชนิดตัวเลขจำนวนเต็มจะถูกกำหนดให้มีชนิดข้อมูลเป็น int

Ø ข้อมูลมีค่าคงที่สามารถเขียนได้สามแบบดังนี้

·       เลขฐานสิบคือการเขียนเลขจำนวนเต็มทั่วไป อาทิ เช่น -121 และ 75362 เป็นต้น

·       เลขฐานแปดคือการเขียนเลขจำนวนเต็มที่ขึ้นต้นด้วยเลข 0 แล้วตามด้วยตัวเลข ตั้งแต่ 0 ถึง 7 อาทิเช่น 016 (มีค่าเท่ากับ 14 ในเลขฐานสิบ)

·       เลขฐานสิบหกคือการเขียนเลขจำนวนเต็มที่ขึ้นต้นด้วย 0x  หรือ แล้วตามด้วยเลขตั้งแต่ 0 ถึง  9 หรือตัวอักษร  A ถึง F อาทิเช่น 0xA2 (มีค่าเท่ากับ 162 ในเลขฐานสิบ)

Ø ตัวแปรคือข้อมูลที่สามารถเปลี่ยนแปลงค่าที่ได้ในโปรแกรมโดยใช้คำสั่งกำหนดค่า

Ø คำสั่งในการประกาศตัวแปรของภาษาจาวามีรูปแบบดังนี้

dataType  variableName [, variableName] ;

Ø ตัวอย่างเช่น คำสั่ง

Int amount ;

double x , y ;

float price, wholeSalePrice  ;

                คำสั่งกำหนดค่า (Assignment Statement)

Ø คำสั่งกำหนดค่า (assignment statement) ซึ่งมีรุปแบบดังนี้

variableName = expression ;

Ø ตัวอย่างเช่น

X  = 1 ;

Radius = 3.14 ;

C = ‘a’ ;

Y = x+4*3 ;

Amount = 121+14 ;

คำสั่งประกาศและกำหนดค่าตัวแปร

Ø เราสามารถที่จะประกาศและกำหนดค่าเริ่มต้นของตัวแปรภายในคำสั่งเดียวกัน โดยมีรูปแบบคำสั่งดังนี้

dataType variableName  = expression [,variableName = expression] ;

Ø ตัวอย่างเช่น

Int amount = 123 ;

float price = 12.0f ;

double x = 4.0, y = 2.5 ;

ค่าคงที่

Ø การประกาศค่าคงที่ในภาจาวาทำได้โดยการใส่คีย์เวิร์ด final หน้าคำสั่งประกาศชื่อ โดยมีรูปแบบดังนี้

final dataType CONSTANT_NAME = experession ;

Ø ตัวอย่างเช่น คำสั่ง

final int MININUM = 4;

final double Min_GPA = 2.00 ;

ขอบเขตของตัวแปรและค่าคงที่

Ø ตัวแปรและค่าคงที่ซึ่งประกาศขึ้นจะสามารถใช้งานภายในบล็อกคำสั่ง ({}) ที่ประกาศเท่านั้น

Ø ภาษาจาวาแบ่งตัวแปรและค่าคงที่เป็นสองประเภทคือ

·       ตัวแปรหรือค่าคงทีที่เป็นคุณลักษณะของออปเจ็คหรือคุณลักษณะของคลาส

·       ตัวแปรหรือค่าคงทีที่อยู่ในบล็อกของเมธอดที่เรียกว่าค่าคงทีภายใน (local constant)หรือตัวแปรภายใน( local variable)

ค่าเริ่มต้นอัตโนมัติของตัวแปร

Ø ตัวแปรที่เป็นคุณลักษณะของออปเจ็คหรือคุณลักษณะของคลาสจะถูกกำหนดค่าเริ่มต้นให้โดยอัตโนมัติ

 
รับเขียนโปรแกรม Android Application และสอนการเขียนโปรแกรม สอน online ได้
อดุลย์ 081-6452400  e-mail fongwe_a@hotmail.com